Parkeergarage De Westluidense Poort in Tiel wordt direct naast de waterkering van de Waal gerealiseerd. Hoe realiseer je op een veilige manier een bouwkuip naast een rivier waar het verschil tussen hoog- en laagwater kan oplopen tot acht meter? Van Hattum en Blankevoort en Waterschap Rivierenland zorgden gezamenlijk voor een veilige uitvoering, zonder lekkages of wateroverlast.
Een slim knikje in het ontwerp van de parkeergarage zorgt ervoor dat de bouwkuip precies buiten de beschermingszone van de waterkering ligt. Deze beschermingszone werd tijdens de voorbereidingen uitgebreid van dertig tot vijftig meter uit de kruin van de dijk als gevolg van een wijziging van de legger (de verordening die het waterschap hanteert ter bescherming van onder andere waterkeringen). Omdat het project al vergevorderd was, is men blijven werken op basis van de oude legger. Binnen de samenwerking bleef het doel – volledig veilig werken – overeind, waarbij nieuwe lijntjes op de kaart van ondergeschikt belang waren. Die resultaatgerichte aanpak kenmerkt de samenwerking tussen Marnix Gallegos Ruiz, projectcoördinator bij Van Hattum en Blankevoort, en Frans Remmerswaal, beleidsadviseur vergunningen bij Waterschap Rivierenland.
Hoog- en laagwater
Het waterschap heeft de veiligheid van het achterland als hoogste prioriteit. Bouwen in de beschermingszone of het profiel van vrije ruimte dat is gereserveerd voor toekomstige dijkverhogingen, is normaal gesproken niet toegestaan. Het belang van De Westluidense Poort voor de gemeente Tiel maakte dat het waterschap wilde meedenken. “Het eerste belang blijft veiligheid,” zegt Frans Remmerswaal, “maar in een project als dit kun je die met maatwerk garanderen. De grootste risico’s zitten in de bouwfase, want als de parkeergarage eenmaal af is, is het een betonnen gesloten bak.”
Marnix Gallegos Ruiz: “Voor de veertien meter diepe bouwkuip is de hele binnendijkse kleilaag verwijderd. Daarmee raak je de stabiliteit van het dijklichaam en neemt het risico op kwelwater toe. Bij het uitrekenen van de bouwkuip moesten we bovendien rekening houden met de verschillende waterstanden. Aan de hand van de historische data van peilbuizen hebben we aangetoond wat er achter de dijk aan schommelingen van de waterstand overblijft. Op basis daarvan hebben we een bouwkuip ontworpen die hoog genoeg was voor de hoogste waterstand en stevig genoeg om de druk van buiten te weerstaan. Met een aanvullend leidingensysteem konden we garanderen dat de bouwkuip bij extreem laagwater niet droog zou komen te staan.”