Samenvatting

Nadat bij het ontwerpen van de Vaste Oeververbinding Westerschelde het onderstromen van de tunnelelementen vanuit de tunnel als zinvol alternatief op de bestaande methoden van onderspoelen was ontwikkeld, is deze werkwijze bij vier tunnels toegepast. Het aanvankelijk optimisme dat bij het ontwikkelen van deze nieuwe methode van onderstromen aanwezig was, is gebleken terecht te zijn geweest. We kunnen terugzien op het succesvol onderstromen van achtereenvolgens de Vlaketunnel, de Drechttunnel , de Kiltunnel  en de Margriettunnel.
De bedoeling van dit rapport is om een beknopt doch zo volledig mogelijk overzicht te geven van de bestaande theoretische kennis en de praktische resultaten. De theorie is voor de vier uitgevoerde projecten hetzelfde en is ondergebracht in het hoofdstuk “Algemeen”. Van elke tunnel is een apart overzicht gegeven van de voorzieningen in de elementen, de installatie t.b.v. het onderstromen, de verrichte metingen, productie gegevens enz. Door het vergelijken van de uitvoeringsaspecten van de verschillende toegepaste methoden worden vervolgens enkele conclusies getrokken en aanbevelingen gedaan.