Samenvatting

De ondergrond heeft op verschillende manieren invloed op de stabiliteit van een tunnel. Voorbeelden zijn (ongewenste) interacties tussen het ontgravingsproces en de omliggende grond, onverwachte obstakels in de grond, grondverzetwerkzaamheden voor bouwprojecten op maaiveld en bestaande bovengrondse constructies. Het over het hoofd zien van deze risicofactoren kan vervelende gevolgen hebben. Door geotechnische risico’s systematisch te controleren met procedures en hulpmiddelen kan dit worden voorkomen.

Ibsen Chivatá Cárdenas onderzocht in hoeverre geïntegreerde risicoinformatie in de vorm van causale modellen, kan bijdragen aan risicomanagement in praktijkprojecten. Zijn onderzoek toont aan dat causale modellen op projectbasis toegepast kunnen worden, zowel als leidraad als voor de identificatie van specifieke tegenmaatregelen.

De informatie in de risicomodellen is hoofdzakelijk afkomstig uit risicodatabases, rapporten over geotechnisch falen en specialistische literatuur over tunnelbouw. Deze gegevens zijn aangevuld met expertkennis van relevante risicofactoren, de verbanden hiertussen en inschattingen van de kans op optreden en de voorwaardelijke waarschijnlijkheden. Eenendertig experts werkten mee aan het onderzoek.

Bij het Sluiskiltunnelproject zijn de ontwikkelde causale risicomodellen in praktijk gebracht. Hieruit bleek dat experts van de Sluiskiltunnel ervan overtuigd zijn dat de ontwikkelde risicomodellen waardevolle informatie leveren voor het in kaart brengen van risico’s in tunnelbouwprojecten. Daarnaast vond men de modellen zeer bruikbaar bij het prioriteren van beheersmaatregelen.