Amsterdam, Zeeburgertunnel

Aan de oostkant van Amsterdam ligt de Zeeburgertunnel, tussen het Zeeburgereiland en Amsterdam-Noord. Deze tunnel kruist het Buiten-IJ en is onderdeel van de snelweg A10, de ring om Amsterdam. De tunnel is in 1990 geopend en heeft twee buizen met elk drie rijstroken en een middentunnelkanaal. Het gesloten deel is 546 meter lang, waarvan 336 meter is gebouwd als afzinktunnel. Het IJ is breder dan de tunnel zelf, de noordelijke toerit ligt deels in het IJ.

De tunnel in aanbouw, met op de voorgrond de noordelijke toerit en op de achtergrond de Zeeburgerbrug die het Amsterdam-Rijnkanaal kruist. (Foto: beeldbank Rijkswaterstaat, Bart van Eyck)

Bouwmethode

De toeritten en een deel van het gesloten deel aan de noordzijde van de tunnel zijn gebouwd in bouwputten. Het gesloten deel dat het scheepvaartkanaal kruist, is aangelegd volgens de afzinkmethode. Dit deel is 336 meter lang en bestaat uit drie afzinkelementen van bijna 30 meter breed en 8 meter hoog. Deze elementen zijn ter plaatse gebouwd in een bouwdok op de zuidelijke oever van het IJ.

Voor de fundering van het afgezonken deel van de tunnel zijn extra lange buispalen gebruikt tot een diepte van 45 meter beneden NAP. Dat is niet gebruikelijk. In de regio Amsterdam worden funderingspalen meestal aangebracht in de ‘tweede zandlaag’, een stevig pakket zand op een diepte van circa 17 tot 25 meter onder NAP. Deze zandlaag is op het tracé van de tunnel echter niet aanwezig. Nadat grondonderzoek dit had aangetoond, bleek uit archiefonderzoek dat deze ‘tweede zandlaag’ ter plekke in het verleden is weggebaggerd voor zandwinning.

Ring A10

De tunnel is eind september 1990 geopend. Daarmee was de ringweg A10, met een totale lengte van 32 kilometer, na een periode van bijna dertig jaar rond. Dagelijks rijden ongeveer 120.000 auto’s door de tunnel. De maximumsnelheid in de tunnel is 100 kilometer per uur. In 2011 is de Zeeburgertunnel voorzien van energiezuinige en onderhoudsarme ledverlichting.