Samenvatting

Door TNO is experimenteel onderzoek uitgevoerd naar welke samenstelling van beton en isolatiemateriaal, in het bijzonder Fendolite MII, voldoen aan de RWS brandkromme. Dit onderzoek is gebaseerd op de situatie van de betonnen segmenten in de geboorde Westerschelde tunnel. Dit onderzoek volgt deel 2 op waarin bleek dat het vochtgehalte in Fendolite MII niet correct was.

Ten tijde van het uitvoeren van dit onderzoek was het maatgevende ontwerp-scenario met betrekking tot brand een thermische belasting volgens de zogenaamde Rijkswaterstaat brandkromme (categorie 1 tunnel; onbelemmerd transport van gevaarlijke stoffen). Gedurende blootstelling van de tunnelconstructie van 2 uur aan de RWS brandkromme, moet de structurele integriteit intact blijven.

In dit rapport wordt verslag gedaan van experimenteel onderzoek naar de benodigde dikte van het isolatiemateriaal, type Fendolite MII (spuitmortel op vermiculiet basis), ten behoeve van de bescherming tegen brand. Dit is gedaan met behulp van een experimentele testopstelling waarin verschillende materialen in een oven getest kunnen worden. De vorm, samenstelling en uithardingsproces van het beton, wapening en isolatiemateriaal zijn bestudeerd.

Het onderzoek naar de thermische prestaties van Fendolite MII is al eens eerder uitgevoerd maar toen bleek dat het vochtgehalte lastig te controleren was en in de tests hoger was dan voorgeschreven. Ook tijdens deze vervolgproeven is gebleken dat het lastig is het vochtgehalte te controleren. Twee tests met dezelfde dikte materiaal, maar een lokaal verschil in vochtgehalte, resulteren in significant andere thermische prestaties.

Geconcludeerd wordt dat met een 45mm dikke laag Fendolite MII, met adequaat verankeringssysteem, de structurele integriteit te waarborgen valt voor de testopstelling. Deze testopstelling was representatief voor de Westerschelde tunnelsegmenten bij een verhitting van 3 uur volgens de RWS brandkromme.