Samenvatting

De ondergrondse ruimte is vol, versnipperd en complex. Nederland staat voor verschillende maatschappelijke en ruimtelijke opgaven. Deze ontwikkelingen worden versnipperd uitgevoerd, wat leidt tot overschrijdingen van kosten, vertragingen in  planning en hinder voor de omgeving. Overheden en netbeheerders realiseren zich dat met samenwerking maatschappelijke meerwaarde valt te creëren, maar door verschillende oorzaken is structurele samenwerking niet vanzelfsprekend. In dit onderzoek wordt beschreven welke beïnvloedende elementen de prioriteit moeten hebben volgens overheden en netbeheerders in infrastructurele projecten om tijdig tot een passend niveau van interactie te komen.

De resultaten van dit onderzoek laten zien dat het belangrijk is om een samenwerking tussen overheden en netbeheerders bij infrastructurele projecten in een zo vroeg mogelijk stadium te initiëren. In de initiatiefase van een project is de scope nog beter aanpasbaar, kan rekening worden gehouden met langere doorlooptijden en kunnen wensen en belangen tussen onder- en bovengrond nog op elkaar worden afgestemd. Partijen dienen in eerste instantie prioriteit te geven aan de elementen vertrouwen en formaliteit van de overeenkomst om de samenwerking te bevorderen. Wanneer partijen voor de eerste keer een samenwerkingsproject opzetten wordt coördinatie gezien als een passend interactie niveau, zodat de samenwerking daadwerkelijk tot stand komt. Naarmate overheden en netbeheerders meer ervaring hebben met samenwerkingsprojecten kan worden gestreefd naar het intensievere niveau samenwerking. Uiteindelijk is het altijd van belang om de afweging te blijven maken welk niveau van interactie bij de betreffende situatie past.