Het onvermijdelijke dak van een ondergrondse constructie maakt het waarborgen van de veiligheid vaak moeilijk. Het voordeel is wel dat je een extra oppervlakte hebt om de ruimte mee te verfraaien. Enkele voorbeelden uit het buitenland.
De Stockholmse metro mag niet op deze bladzijde ontbreken. Veel ondergrondse perrons zijn letterlijk en figuurlijk een plaatje. In station Oldenplan is het plafond van de toegangshal benut voor lichtkunst. De witverlichte lijnen zijn geïnspireerd op de hartslag die kunstenaar David Svensson op een monitor zag tijdens de geboorte van zijn zoon.
>> Bekijk meer Zweedse stations
Om reizigers te stimuleren de trap te nemen in plaats van de roltrap, werd in het station een pianotrap gemaakt:
In 2016 werd de Wehrhahn Line in gebruik genomen. In dit ondergrondse deel van de Düsseldorfse metro is kunst niet achteraf toegevoegd, maar van begin af aan onderdeel geweest van het ontwerp. In station Kirchplatz zijn op het platfond tekstregels te lezen die beginnen bij de ingangen en de passagiers begeleiden naar de sporen. De lijnen, gesmeed uit staalkabels, kunnen alleen vanuit bepaalde perspectieven worden gelezen. Ook de andere stations op de lijn hebben een eigenzinnige uitstraling.
>> Lees en zie meer
Als je naar boven kijkt in station Formosa Boulevard (Kaohsiung, Taiwan) zie je een bijzonder glaskunstwerk. De Italiaanse kunstenaar Narcissus Quagliata verbeeldde met 4.500 glazen panelen vier thema’s: water (geboorte), aarde (groei), licht (creativiteit) en vuur (vernietiging en wedergeboorte). Het ronde schouwspel heeft een doorsnede van dertig meter.
>> Lees meer
In metrostation Toledo in Napels waan je je bijna onder water. Een immense ‘krater’ gemaakt van blauwe mozaïektegeltjes verbindt het bovengrondse plein met de ondergrondse hal 38 meter lager. Het blauw worden intenser naarmate je dieper het station binnengaat. Het zonlicht van de krater wordt versterkt door slimme toepassing van ledverlichting.
>> Lees meer
>> Zie meer