Het ontwerpen van tunnels betekent een voortdurende confrontatie met de omgevingselementen grond en water. In tegenstelling tot vele andere landen wordt Nederland gekenmerkt door een wisselende samenstelling van de bodem: zand, veen en klei komen zeer onregelmatig en in verschillende gradaties in onze ondergrond voor.

Daarnaast hebben Nederlandse ontwerpers en bouwers te maken met het feit dat nagenoeg alle ondergrondse constructies worden omringd door grondwater. Dit is een belangrijk aandachtspunt voor bouwers van afgezonken tunnels, het onderdeel van de tunnelbouw waar we ons in dit artikel op richten. Het systeem van het afzinken van tunnels is “geboren” in Nederland. De Maastunnel is de eerste tunnel die met deze methode is uitgevoerd (rond de Tweede Wereldoorlog) en daarna volgden er nog zeer vele. Tegenwoordig wordt de afzinktechniek ook naar het buitenland geëxporteerd, zowel in Europa (Denemarken, Turkije) als daarbuiten (bv. Korea en Brazilië).

In voorliggend artikel wordt het zogenaamde OTAO-proces (Opdrijven, Transporteren, Afzinken en Onderstromen) beschreven.