Samenvatting

Ingegeven door het ontbreken van bewezen oplossingsmogelijkheden voor lekkende zinkvoegen in tunnels, is de behoefte ontstaan aan een beter inzicht in de (mogelijke) faalmechanismen. Na een eerste inventariserende studie in 2013-2014 is er in zes zinktunnels praktijkonderzoek verricht. Dit rapport geeft een overzicht van de resultaten. Daarnaast worden enkele nieuwe inzichten gedeeld die de praktijkstudies hebben opgeleverd.

Bij het opstellen van het rapport in 2014 werd uitgegaan van een goede conditie van de Omega- en Ginaprofielen voor de komende vijftig jaar. Dit uitgangspunt sluit aan op de uitkomsten van de praktijkstudies, waarbij in geen enkele onderzochte zinkvoeg een lekkage is aangetroffen. In de vloervoegen is nauwelijks tot geen corrosie waargenomen. In de droge delen van de voeg in de wanden en het dak is alleen oppervlakkige corrosie aangetroffen. In meerdere tunnels zijn ter plaatse van de zogeheten splashzone enkele draadeinden aangetroffen die zwaar gecorrodeerd zijn. De mate van corrosie is vaak moeilijk vast te stellen, doordat draadeinden in veel gevallen sterk vervuild zijn en alleen door borstelen reinigbaar zijn. Geadviseerd wordt het corrosieproces te stoppen. In het rapport worden hiervoor meerdere voorstellen gedaan die nader onderzocht moeten worden.

Deformaties van een zinktunnel kunnen leiden tot schade aan voegen. Inmiddels is binnen het COB een commissie ingericht die zich richt op het in kaart brengen van de gevolgen van deformaties (in zink- en mootvoegen) en het monitoren daarvan.