Terugblik world tunnel congress 2015

Met een stralende zon en een prachtige kustlijn als achtergrond, was Dubrovnik voor de 1.515 deelnemers een ideale locatie voor ontmoetingen tijdens de WTC2015. Het grootste tunnelcongres ter wereld kende dit jaar liefst 390 lezingen en 140 stands. Johan Bosch en Hans Mortier delen hun persoonlijke bevindingen en hoogtepunten.

Gepubliceerd op: 27 juli 2015 | Door: Armand van Wijck

Als landenvertegenwoordiger was het voor Johan Bosch – voorzitter van KIVI TTOW – met name belangrijk om deel te nemen aan de General Assembly van organisator ITA (International Tunnelling and Underground Space Association). “Wat ik opvallend vond, waren de statistieken over tunnelbouw die tijdens de Assembly langskwamen”, vertelt Bosch. “In 2013 is er 90 miljard euro geïnvesteerd in tunnelbouw. En ieder jaar leggen we wereldwijd zo’n 4500 tot 4700 kilometer tunnel aan. Dat zijn dan alleen nog metro-, trein- en autotunnels. De Assembly richtte zich met name op Azië. We zien de industrie nu heel erg verschuiven naar China.”

Bosch was verder zeer te spreken over de betrokkenheid van de ITA Young Members Group tijdens het congres. “Bij de General Assembly waren er nu ook Young Members als landenvertegenwoordigers aanwezig. Een verademing, want de gemiddelde leeftijd ligt er erg hoog. De ITA heeft daarmee in ieder geval iets gevonden om het congres aantrekkelijker te maken voor jonge mensen.”

Op de laatste congresdag kozen de landenvertegenwoordigers het land dat in 2018 het World Tunnelling Congres zal houden. Het was een nek-aan-nekrace tussen India en Dubai, waarbij Dubai uiteindelijk aan het langste eind trok. “Ik denk dat de organisatie voor Dubai een hele uitdaging wordt, aangezien de regio nog sterk in ontwikkeling is qua ondergrondse infrastructuur”, aldus Bosch. “Het is jammer dat het India niet is geworden. Daar lagen namelijk de grootste zakenkansen voor Nederland.”

Renovatie en evacuatie

Bosch was ook als bestuurslid aanwezig bij de vergaderingen en workshop van ITA-COSUF, de ITA-werkgroep op het gebied van veiligheid en onderhoud van ondergrondse constructies. Het thema tijdens deze WTC was het veilig en efficiënt renoveren van tunnels. De workshop ging onder meer over het in ontwikkeling zijnde robotsysteem voor tunnelinspectie. De ROBO-SPECT scant automatisch de tunnelwanden en het tunneldak, op zoek naar constructiefouten aan het oppervlak. Tegelijkertijd inspecteert en meet de robot radiale vervorming tot op de millimeter nauwkeurig. De robotarm wordt hiervoor uitgerust met camera’s en ultrasonische sensoren. De ontwikkelaars streven naar een volledig autonome robot, maar voor de eerste testen deze maand in Londen zal de robot draadloos bestuurd worden.

Zinktunnels

Hans Mortier, hoofd Ontwerp bij CFE Nederland en design manager bij Femern Link Contractors (aanbiedingsfase Fehmarnbelttunnel), is ook een vaste bezoeker van het WTC. Dit jaar was hij er voornamelijk om aan te sluiten bij de sessies over zinktunnels, waarbij hij zelf de resultaten van het COB-rapport Instandhouding zinkvoegen presenteerde. Mortier: “Ik heb zeer positieve reacties hierover ontvangen. Er werd zelfs gevraagd of we het document wilden vertalen naar het Engels. Mogelijk kunnen we dit doen met een budget vanuit de ITA-werkgroep voor zinktunnels.”

In totaal woonde Mortier zesenveertig lezingen bij. De sessies over afgezonken tunnels waren volgens hem van een goed niveau. “Er waren nuttige presentaties over het modelleren van toelaatbare deformaties onder de tunnel. Interessant was ook een lezing over het modelleren van aardbevingsbelasting op een hele lange zinktunnel en de bevindingen inzake explosiebelastingen in zwevende tunnels in Noorwegen”, aldus Mortier.

Slechte organisatie

Beide heren plaatsten wel enkele kanttekeningen bij het congres. Want hoewel WTC2015 zeker voldoende hoogtepunten had, liet de organisatie ervan wat te wensen over, met name tijdens de zes parallelsessies.

Bosch: “Wat ik erg jammer vind, is dat er veel no-shows waren bij de presentaties. Daar hadden ze alert op moeten zijn. Bij een sessie van één van mijn promovendi kwamen er drie van de vijf mensen niet opdagen. En dat was geen uitzondering. Wat verder zorgelijk is: voorgaande jaren werden de vooraf ingezonden papers gereviewd. Ik vermoed dit jaar niet. De kwaliteit van veel presentaties was laag. De presentaties moeten wel van aantrekkelijk niveau zijn om te blijven komen.”

Mortier: “De planning van de parallelsessies klopte niet meer door hoge uitval van sprekers. Het gevolg was dat wanneer je van zaal wisselde, je niet bij een spreker terechtkwam die er volgens de planning op dat tijdstip zou zijn. Daarnaast vind ik het spijtig dat veel lezingen inhoudelijk niet veel voorstellen. Zo mogen alle TBM-leveranciers – die allemaal het WTC sponsoren – een presentatie met louter publiciteit geven. En net als vorig jaar in Brazilë sprak de keynote speaker niet in het Engels. Doordat het dit keer onaangekondigd in het Italiaans was, moest vrijwel iedereen de eerste tien minuten missen om een headset te kunnen halen.”

Bijzonder

Een hoogtepunt volgens Bosch was de presentatie van de winnaar van de ITA-COSUF-prijs voor jonge ingenieurs. Karl Fridolf, onderzoeker aan het SP Fire Research Institute in Zweden, lichtte zijn promotieonderzoek over evacueren in treintunnels toe.

Fridolf’s promotieonderzoek richtte zich op de impact van rookontwikkeling op de loopsnelheid van evacuerende treinpassagiers. In een gecontroleerde omgeving werden honderd proefpersonen in een testtunnel geplaatst die gevuld werd met rook. Dit simuleerde een trein die vlam had gevat en midden in een tunnel tot stilstand was gekomen. De proefpersonen werden gemonitord terwijl ze de nooduitgangen probeerden te bereiken. “Eén van de meest verrassende taferelen was dat sommige proefpersonen de nooduitgang vonden, maar besloten om die niet te gebruiken en door te lopen”, vertelde Fridolf. “Toen ik ze vroeg waarom, zeiden ze dat door de rook heen de deur op de voorkant van een trein leek. Omdat ze in een treintunnel waren, zei hun instinct dat ze moesten doorlopen.”

Bosch: “Het was een doorwrocht stuk werk over een gevoelig onderwerp. Er is altijd veel discussie over evacuatie onder experts, maar dit is de eerste keer dat er heel goed onderzoek gedaan is met slechts een beperkte set variabelen.”